POEZJA

Jakże po prostu
może samotny podróżny
dostać gościnę u bezdomnego
nie mającego domu

Jesienią łąki
odziane szatą ochry
oczekują zimy

XXX

Gdy tylko pędzlem
próbuję pochwycić obraz
blejtram obraca się w pustynię
gdy tylko piórem
próbuję pochwycić słowo
kartka obraca się w ocean

Gdy poczuję się zmęczony
w całkiem znoszonym ubraniu ciała
usiądę na linie życia i śmierci
aby odpocząć

Gdy poczuję się zmęczony
w całkiem znoszonym ubraniu ciała
usiądę na linie życia i śmierci
aby odpocząć

(Verze Kopeckiej)
Błysk fleszu skacze
po tęczy kolorów
motyla pogrążonego
w filozoficznej zadumie

Błysk fleszu wpleciony
w filuternie skręcone loki
górskiego strumienia

Błysk fleszu na sędziwe
pnie wiekowych drzew
ocieniające myśli
niedostępne dla innych

Błysk fleszu na skały
odwiecznie wrośnięte
w Krzynicki pejzaż

Fleszem w poetyckiej zadumie
skarbów skryte tajemnice
nieogarnionego piękna
odkrywasz tylko niektórym